پشت‌پردۀ ظاهر فریبندۀ دورکاری: مشکلات دورکاری و راه‌حل‌ها
بعضی‌ها از دورکاری فقط بخور و بخوابش را شنیده‌اند! فکر می‌کنند که افراد دورکار، به‌علت اینکه هزینۀ رفت‌وآمد تا محل کار را نمی‌دهند، خیلی خوشبختند. البته که درست فکر می‌کنند! ما فریلنسرها خیلی خوشبختیم که روزانه حداقل 4 ساعت از وقت باارزش‌مان را در مسیر رفت‌وبرگشت از محل کار نیستیم؛ ولی هیچ رفاهی، بدون سختی و مشکل نیست. اگر خودتان دورکار باشید یا حداقل یک بار تجربۀ دورکاری داشته باشید، می‌دانید که دورکاری اصلاً کار آسانی نیست.
دورکاری ظاهری به شکل جلسه گذاشتن از داخل رخت‌خواب دارد، ولی در باطن، سخت و پرمشکل است. شاید تنها دغدغۀ کارفرماها فقط این باشد که به‌علت عدم حضور فیزیکی کارکنان‌شان در شرکت، تصور می‌کنند که احتمالاً نیروی کارشان از زیر کار در می‌رود و به‌درستی کار نمی‌کند. اگر شما یک کارفرما با این دیدگاه هستید، یا یک فریلنسر هستید که کارفرمای شما این دیدگاه را دارد، این مطلب را تا پایان بخوانید و در صورت نیاز(!) آن را برای کارفرمای محترم بفرستید! شاید برایش مفید باشد.
آنگونه که دورکاری به‌نظر می‌آید!
اگر فقط به‌علت کرونا دورکار شد‌ه‌اید و تازه‌وارد هستید، به شما خواندن مطلب دورکاری و کرونا را پیشنهاد می‌کنم. ابتدا با نحوۀ بالا بردن بازدهی‌تان آشنا شوید، سپس بیایید تا یک بار برای همیشه در این مطلب از حقیقت اصلی دورکاری برایتان بگویم؛ همۀ این مشکلات را دست‌کم خودم و خیلی از همکاران فریلنسرم هم چشیده‌اند. راه‌حل‌های پیشنهادی هم همگی امتحان شده‌اند و تضمین می‌دهم که کاملاً عملی‌اند. تا پایان مقاله را بخوانید؛ چون احتمالاً همدردیم!
چالش‌های دورکاری: پشت‌پردۀ روزهای کاری یک فریلنسرِ به‌ظاهر خوشبخت و غرق در خوشی!
برخی از کارفرماها تصور می‌کنند فریلنسری که استخدام کرده‌اند، جلوی تلوزیونش نشسته و در حالی که به قسمت جدید سریال مختارنامه نگاه می‌کند، مدعی است که کارش را انجام می‌دهد و در مورد نیازهای کاری‌اش درخواست‌هایی مطرح می‌کند. حالا واقعیت چیست؟
در واقعیت، روزهای کاری یک فریلنسر شامل موارد زیر می‌شود:
بیش از اندازه کار می‌کند:
در کمال تعجب، این جمله خیلی هم درست است! ما بیش از آن مقداری که در شرکت کار می‌کردیم، در خانه‌مان مشغول به کار هستیم. اما این چطور ممکن است؟ وقتی زندگی شخصی شما و همچنین زندگی کاری‌تان در زیر یک سقف باشد، کنار کشیدن از کار، خیلی هم سخت‌تر می‌شود.
اصلاً می‌دانید که کارتان را چه زمانی باید شروع کنید؟ اگر عادت داشته باشید که صبح زودتر بیدار شوید و کارهایتان را انجام دهید، در کار کردن از خانه هم پس از بیدار شدن، بلافاصله به سمت کارتان می‌روید؟ یعنی می‌خواهید بگویید که کارهای خانه‌تان شما را مشغول نمی‌کند؟
برخی از فریلنسرها مجرد هستند. این افراد شاید انگیزه‌ای برای بیدار شدن در صبح را نداشته باشند و واقعاً تا لنگ ظهر بخوابند! اتفاقاً خوبی دورکاری در همین هست. ظهر هم که بیدار شوید، می‌توانید کارهایتان را انجام دهید. ولی این امکان وجود دارد که کل روز خود را به کار کردن اختصاص دهید و چیز زیادی از زندگی قشنگ‌تان نفهمید!
شما شاهد یک فریلنسر مجرد و بی انگیزه هستید!
برخی دیگر هم متاهل هستند و احتمالاً وظیفۀ نگهداری از فرزندان را برعهده دارند. در این مورد، کار خیلی سخت‌تر می‌شود. این افراد نمی‌توانند هرروزشان را در هر زمانی که دوست دارند از خواب بیدار شوند و به کار کردن مشغول شوند. در اینجا علاوه‌بر رسیدگی به کارهای خود، باید برای کارهای خانه و فرزندان هم زمانی را اختصاص داد.
کارهای مربوط به شرکت هیچ‌وقت تمام نمی‌شوند. اگر در شرکت حضور داشته باشید، مجبورید تا قبل از ساعت 5 یا 6 کارتان را تمام کنید و هرچه ماند، می‌گذارید برای فردایتان. اما اگر در خانه در حال کار کردن باشید و اطرافتان را بچه‌هایی گرفته باشند که حالا که در خانه حضور دارید انتظار دارند با آن‌ها بازی کنید، چه زمانی به کار کردن خود خاتمه می‌دهید؟ هیچ‌وقت!
چه راه‌حلی برای کار کردن بیش‌از اندازه در خانه وجود دارد؟
اگر همین حالا جلوی این مشکل را نگیرید، بعدها از شغل خود زده می‌شوید! راه‌حل‌های پیشنهادی من:
یک قراری برای پایان روز کاری‌تان مشخص کنید: مثلاً کارهایتان را تا ساعت 5 تمام کنید و برای آن ساعت، تماشای سریال موردعلاقه‌تان را در برنامۀ روزانه‌تان بگنجانید. اگر در برنامه‌ریزی کردن مشکل دارید، مطلب اصول برنامه‌ریزی برای فریلنسرها را بخوانید.
برای استراحت‌تان، زنگ هشدار تنظیم کنید: برای خودتان ساعاتی را به استراحت اختصاص دهید. مثلاً من یک ساعت‌های خاصی را برای پر کردن لیوان آبم تنظیم می‌کنم. حتی برای قدم زدن و بلند شدن از روی میز کار هم می‌توانید زنگ هشدار تنظیم کنید. به این ترتیب، به اندازۀ کافی استراحت می‌کنید و برای کارهایتان انرژی لازم را خواهید داشت.
در مورد زمانی که به کارتان خاتمه می‌دهید، با اعضای تیم خود اتمام حجت کنید: اگر می‌توانید، از قبل زمانی را برای پایان روز کاری‌تان مشخص کنید و اگر نه، هر روز پس از اتمام کارهایتان، از اعضا خداحافظی کنید و به آن‌ها بگویید که کارهایتان را تمام کرده‌اید.
وقتی کارتان تمام می‌شود بین خودتان و محل کارتان، مرز فیزیکی قرار دهید: هروقت که کارتان تمام شد، یک نوشته‌ای روی میز کارتان قرار دهید. مضمون نوشته هم این باشد: کار تمام شده؛ زمان دیگری سر بزنید!
نوتیفیکیشن‌های کامپیوتر و گوشی را خاموش کنید: با این کار دیگر با هر نوتیفیکیشن به کارتان بازنمی‌گردید.
در نحوۀ اولویت‌بندی در کارها به مشکل می‌خورد:
اگر کارفرمایمان به تک‌تک کارهای ما در زمان دورکاری نظارت داشته باشد، احساس خیلی بدی به ما دست می‌دهد. در واقع کنترل و نظارت کارمند دورکار خیلی سخت است؛ اگر فریلنسر باشید که سخت‌تر هم می‌شود! اغلب دورکارها، خودشان باید برای ایجاد انگیزه در کارها، به خودشان نیرو و انرژی دهند.
طبق برنامه و ددلاین‌ها پیشروی کردن در دوران دورکاری، خیلی سخت است. مدیریت کارهای خودتان، مشکل است. همیشه هم وسوسۀ تماشای فیلم و سریال مورد علاقه‌تان یا بیرون رفتن و کتاب خواندن، در وجودتان خواهد بود. در نهایت هم با انبوهی از کارهای روی هم انباشته شده مواجه می‌شوید که در لحظات آخر ددلاین، گریبان شما را می‌گیرند.
چه راه‌حلی برای اولویت‌بندی کارها وجود دارد؟
قورباغه‌ات را قورت بده: برایان تریسی، نقل قولی از مارک تواین می‌گوید:« اگر قورت دادن یک قورباغه در شروع روز، کاری باشد که باید آن را انجام دهید؛ دیگر تا آخر روز این را می‌دانید که بدترین کار ممکن را در همان اول صبح انجام داده‌اید. قورت دادن قورباغه، همان بزرگترین وظیفه‌ای است که در طول روز برعهدۀ شماست. سخت‌ترین و بزرگترین را در همان ابتدای روز انجام دهید تا کارهای دیگرتان به‌آسانی انجام شود.»
تعداد وظایفی که در هرروز باید انجام دهید را محدود کنید: به شکل ماتریس آیزنهاور، کارهایتان را اولویت‌بندی کنید و از کارهای غیرضروری دوری کنید؛ یا به روش سادۀ 1-3-5 عمل کنید: یعنی 1 کار خیلی مهم و بزرگ، 3 کار با اهمیت متوسط و 5 کار کوچک در هر روز انجام دهید.
متمرکز باشید: سعی کنید همیشه حواس خود را جمع نگه دارید. می‌توانید برای این کار یک کاغذ و خودکار نزدیک خود نگه دارید و روی آن هر فکری که به ذهن‌تان می‌رسد را بنویسید.
به‌جای مدیریت زمان، انرژی‌تان را مدیریت کنید: در طول روز، انرژی شما هدر می‌رود. پس شما باید انرژی خود را مدیریت کنید و وقت و انرژی‌تان را برای کارهایی که غیرضروری هستند، تلف نکنید.
اگر همچنان با این موارد هم نتوانستید بهینه کار کنید، بهتر است مطلب وبلاگ فریلنسر در مورد ایجاد نظم را بخوانید.
خانواده، زنگ درب و حیوان خانگی‌ای دارد که در انجام کارهایش وقفه ایجاد می‌کند:
واقعیت این است که وقتی به‌صورت حضوری کار کنید، همکاران شما مرتباً وقفه ایجاد می‌کنند و ذهن شما را به سمت بازی فوتبال شب گذشته معطوف می‌کنند. خبر خوب در مورد دورکاری این است که دیگر خبری از همکاران مزاحم نیست! اما خبر بد هم این است که انواع دیگری از وقفه انداختن در دورکاری وجود دارد.
اگر کودک کم‌سن داشته باشید، این موضوع خیلی سخت می‌شود. چون جزو معدود افرادی هستند که شما را مرتباً می‌بینند و نمی‌توانند تشخیص دهند که الان زمان مناسبی برای بازی کردن با شما نیست. اگر هم بخواهید مرتباً بگویید که «برای بازی کردن وقت ندارم» احتمالاً حوصله‌تان نمی‌کشد و از یک جایی به بعد عصبی و آزرده می‌شوید. باید جایی را در خانه پیدا کنید و آن را به برگزاری جلسات‌تان اختصاص دهید؛ جایی که نه کسی مزاحم شما و کارهایتان شود و نه کودکی را از خواب بیدار کنید.
چطور با مشکل وقفه افتادن در کارها مواجه شویم؟
هیچ راه قطعی‌ای برای جلوگیری از وقفه افتادن در کارها در زمان دورکاری وجود ندارد؛ چون بالاخره زمان‌های مهم و ضروری‌ای هم فرا می‌رسد که فرزند شما، خانواده‌تان یا حتی سگ‌تان به شما نیاز پیدا کنند. اما برای موارد غیرضروری، می‌توانید از راه‌حل‌های زیر کمک بگیرید:
زمانی که کارتان را شروع می‌کنید، نشانه‌ای را برای دیگران بگذارید تا بدانند در حالت تمرکز قرار دارید: این علامت می‌تواند قرار دادن هدفون یا هندزفری در گوش‌تان باشد؛ یا حتی کاغذی که در آن «لطفاً مزاحم من نشوید» نوشته شده باشد.
اینجوری تمرکز نکنید!
ضرورت عدم وقفه افتادن در کارهایتان را شرح دهید: به افراد بگویید که وقتی تمرکز شما را به هم می‌ریزند، کارهایتان 10 برابر سخت‌تر از قبل می‌شود.
اگر فرزند کوچک دارید، برای او یک پرستار بچه بگیرید: اگر بچه‌ها را پیش پرستار بچه یا اعضای نزدیک خانواده‌تان نگذارید، فقط زمان‌هایی که در خواب هستند می‌توانید کار کنید.
به همسر و فرزندان خود آموزش دهید تا بدون کمک شما بتوانند نیازهای خود را در خانه برطرف کنند: این آموزش باید به‌صورتی باشد که مثلاً برای پیدا کردن نمکدان به اتاق کار شما نیایند تا وقفه در کار شما به‌وجود نیاید.
ساعت‌های کاری پیوسته داشته باشید: وقتی که کار می‌کنید، جواب تلفن‌ها و زنگ درب خانه‌تان را ندهید و به کار کردن خود ادامه دهید.
فرار کنید! اگر در تمام روش‌های بالا شکست خوردید، به‌دنبال کار کردن در کافی‌شاپ، فضای کار اشتراکی و غیره باشید.
دچار احساس انزوا و کمبود روابط انسانی می‌شود:
اگر تنها زندگی می‌کنید و هیچ عضوی از خانواده‌تان در خانه‌تان نیست، دچار مشکل انزوا خواهید شد. حتی با اینترنت و ابزارهای پیشرفته‌ای مثل اسکایپ، زوم و غیره، باز هم اگر مدت زیادی را در یک محیط بسته به‌صورت تنهایی بمانید دچار تب کابین می‌شوید. دورکاری اعتیادآور است! به محض اینکه دورکار می‌شوید، تمایل شما به خانه ماندن هم بیشتر و بیشتر می‌شود.
چطور دچار احساس انزوا و تنهایی در خانه نشویم؟
این مورد از بقیه مشکلات هم سخت‌تر است. مخصوصاً اگر به‌علت دوری از انسان‌های دیگر، به دورکاری روی آورده باشید!
در برنامه روزانه‌تان تفریحات اجتماعی را بگنجانید: اگر می‌توانید، چند ساعت را به کار کردن اختصاص دهید و سپس یک الی دو ساعت را با دوستی برای صرف نهار به بیرون بروید و بعد از آن باز هم به خانه برگردید و کارهایتان را انجام دهید. حتی اگر به بهانۀ غذا خوردن بیرون بروید و با شخصی که سفارش از شما می‌گیرد کمی صحبت کنید و بخندید، می‌تواند حال‌تان را دگرگون کند.
کار کردن در فضای کار اشتراکی یا کافی‌شاپ را امتحان کنید: حداقل به این شکل دیگر خودتان را عضوی از این جامعه حس می‌کنید.
وقتی که اینترنت سکته می‌کند:
هیچ چیزی به اندازۀ قطعی اینترنت برای یک فریلنسر ضدحال نیست! خیلی از فریلنسرهای ایرانی، اهمیت این را از قطعی اینترنت در آبان 98 متوجه شده‌اند. چون بسیاری از کارفرماهای خارجی، دیگر با فریلنسرهای ایرانی همکاری نکردند.
متاسفانه برای این مشکل هیچ راه‌حل قطعی وجود ندارد؛ مگر اینکه اینترنت ماهواره‌ای را بتوانید برای خودتان تهیه کنید!
جمع‌بندی چالش‌های دورکاری: دورکاری خوب است یا بد؟
با وجود تمام مشکلات بزرگی که در دورکاری وجود دارد، باز هم به‌نظر می‌رسد که از کار حضوری خیلی خیلی بهتر باشد. برای اینکه به‌عنوان یک فریلنسر بتوانید زندگی اجتماعی خوبی را داشته باشید و از مزایای دورکاری هم استفاده کنید، باید با چالش‌های آن با روش درست روبرو شوید.
سعی کنید به خودتان سخت نگیرید. نیازی نیست تعداد زیادی از کارهای پیچیده و مهم را به یک‌باره انجام دهید تا کارفرما را تحت تاثیر قرار دهید.
همیشه مواظب نحوۀ نشستن خود بر روی صندلی باشید. حواستان باشد که در نهایت دچار کمردرد نشوید.
عادت غذایی سالم برای خودتان در نظر بگیرید. به‌گونه‌ای غذا بخورید که همیشه انرژی کافی برای کارهایتان داشته باشید و صدالبته که مراقب سطح انرژی‌تان هم باشید.
با کمی خود مراقبتی، می‌توانید تمام کارهایتان را با نظم و سروقت به کارفرما تحویل دهید. اگر نکتۀ دیگری به ذهن‌تان می‌رسد آن را در بخش نظرات برای دیگر فریلنسرها بنویسید تا از تجربه‌های شما استفاده کنند. اگر خواندن مطلب بالا را برای کسی ضروری می‌دانید، لینک این مطلب را با او به اشتراک بگذارید.
